فرا رسیدن ایام اربعین حسینی تسیلت باد

"بنده را هم زائری در اربعینش می کند"

 

گر که سقّا هستی اش را خرج دینش می کند
عشق در قلبش فتادست و چنینش می کند

عاشقان، عباس را بینید در کرب و بلا
جان خود ارزانی سلطان دینش می کند

شورش محشر به پا کرده ولی در آن میان
فکر تنهایی زینب شرمگینش می کند

آب در مشک است و او تشنه به مقتل آمده
چون که خشکی لب طفلی حزینش می کند

دست ها از تن جدا گشتند و از سوی خدا
بال ها راهی جنات برینش می کند

یابن حیدر رفتنت قد برادر را شکست
بی سر و بی دستی ات اندوهگینش می کند

این چنینی که حسین از بین یک لشکر تو را
یار و همراه و علمدار و امینش می کند

ماه، حق دارد که باشد دلنواز و دل فریب
نام تو بر هر که باشد دلنشینش می کند

گوشه چشمش اگر افتد بر این شعر حقیر
بنده را هم زائری در اربعینش می کند

 

نرگس_بای (پردیس صدیقه طاهره ساری)